Eudora

Hikaye

“Sihir Akademisi Ulturia Okulu Dekanı, Işık Elf’i”

Eudora, üst düzey büyü yeteneğine sahip bir Işık Elf’idir, ancak Elf olması nedeniyle gördüğü ayrımcılık yüzünden sürekli duygularını kontrol edemez. Daha sonra, Sihir Akademisi’nin mentoru Theresa tarafından keşfedilir ve akademiye eğitim alması için götürülür. Sonunda, kalbindeki karanlığı yenerek Theresa’nın yerine geçer ve Ulturia Okulu’nun dekanı olur.

Işık Elfleri insan uygarlığına yıllarca entegre olsa da, görünüş ve alışkanlıkları insanlara yaklaşsa bile, birçok Moniyanlı hâlâ onlara karşı düşmanlık ve şüphe besliyordu. Eudora, işte böyle ırkçı gerilimlerin olduğu bir köyde büyüdü.

Işık Manastırı’na yakın olan bu köydeki insanların çoğu, manastırın eski öğretilerine bağlıydı ve Işık Elfleri’ne karşı dostane değildi. Eski neslin önyargıları, köyün çocuklarını da etkilemişti. Eudora, sivri kulakları ve alışılmadık gözleri yüzünden yaşıtları tarafından zorbalığa uğradı ve aşağılandı. Bu, onu içine kapanık ve hassas bir Elf haline getirdi. Hiç arkadaşı yoktu; tek dostu, mütevazı bir Gümüş Şarkı Çiçeği’ydi.

Yalnız küçük Eudora, bu çiçeğin yanında saatlerce oturur, tüm kederini ve sevinçlerini onunla paylaşırdı.

Ancak tek dostu, köyün zalim çocukları tarafından yok edildi. Eudora’yı sık sık rahatsız eden bir grup çocuk, bir gün onun çiçekle konuştuğunu görüp bulutlu bir öğleden sonra kökünden söktü ve bununla övündü. Eudora olanları görünce artık öfkesini tutamadı. Yılların birikmiş haksızlığı ve aşağılanması, bedeninden şimşekler şeklinde fışkırdı ve neredeyse çevredeki evleri yerle bir etti.

Bu, Eudora’nın gizli büyü gücünün uyanışıydı. Ancak bu olay yüzünden ailesi köyü terk etmek zorunda kaldı.

Eudora bu acı anıyı büyüdükçe de taşıdı ve bu duygusal dengesizlik, büyü gücünü kontrol etme mücadelesinde büyük bir engel oldu. Biri görünüşüyle dalga geçmeye kalktığında, Eudora’nın içindeki büyü kontrolden çıkıyor, ailesini de yeni bir yuva aramaya zorluyordu.

Bu göçebe yaşam tarzı, Kuzey Moniyan’a vardıklarında sona erdi. Sihir Akademisi’nden Theresa adlı bir hoca, Eudora’nın yeteneğini fark etti ve onu akademiye büyü eğitimi almaya davet etti. Ailesinden ayrılmak istemese de, Eudora bu teklifi sevinçle kabul etti ve Ulturia Okulu’nun bir çırağı oldu.

Theresa’nın rehberliğinde Eudora, her türlü büyü bilgisini özümsedi ve kısa sürede en güçlü büyüleri ustalıkla kullanmayı öğrendi. Zamanla genç bir çıraktan, Ulturia Okulu’nun en seçkin hocalarından biri haline geldi. Elf kulaklarını saklamak için saçlarını uzattı. Saygı görse de, gençliğinin yaraları hâlâ kalbindeydi.

Ulturia Okulu’nun başındaki Theresa emekli olacağı zaman, Eudora’nın onun yerine geçeceğini duyurdu. Ancak bu karar büyük tartışmalara yol açtı. Sihir Akademisi tarihinde hiçbir Elf, bir okulun başına geçip akademik komiteye girmemişti. Hatta bazıları bunun büyük peygambere ihanet olduğunu iddia etti.

Eudora, akademide önyargı görmeyeceğine inanmıştı. Ancak bu haberle ortaya çıkan şüpheler, kalbini altüst etti. Çocukluğunun gölgesi yeniden üzerine çöktü. Ağır anılarını taşıyan dev şimşek topları yere çarptı, töreni sonlandırdı ve Eudora’nın yıllarca inşa ettiği özgüveni yerle bir etti.

Ulturia Okulu’nun başı olmayı reddetti ve önyargısız bir hayat süreceği yeni bir yuva aramak için akademiden ayrılmaya hazırlandı. Ancak Theresa onu durdurdu ve ona gerçek benliğini gösteren bir Gerçek Görüş Aynası verdi:

“Yalnızca önemsediğin şey seni incitebilir.”

“Irkını önemsiyorsun, görünüşünü önemsiyorsun… dolayısıyla başkalarının dediklerini önemsiyorsun.”

Eudora aynanın önünde bir gün bir gece durdu. Çocukluğundaki kâbuslar ve törenle ilgili tüm şüpheler teker teker ortaya çıktı. Gözlerindeki ışık parladı, içindeki elektrik sonsuz bir güçle kabardı. Patlamak üzereyken, yavaşça sönümlendi. Aynada gördüğü tek şey, kaçtığı sivri kulaklı Elf’in sakin haliydi.

Artık kendini biliyordu ve kalbinde huzurla yüzleşmeyi öğrenmişti.

Eudora yıllardır uzattığı saçlarını kesti ve Elf kulaklarını gururla açığa çıkardı. Ulturia Okulu’na dönüp onu kabullenmeyenlere şunu söylemeye yemin etti: “Ben kim olduğumu biliyorum. Siz de bir gün ne olacağımı göreceksiniz.”